چشم و دل بی قرار در جستجوی حضرت یار

خبرگزاری فارس-شیراز؛ سمیه انصاری فرد: چهار نوجوان بودند که گعده کردند برای رسیدن به یک نقطه اتکاء.

رسیدن به کمال و دیدن آنچه نادیدنی است.

قبل از گردهمایی در مسجد، بارها این شعر را زمزمه کرده بودند:  چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی است آن بینی حالا دل بر کف گرفته، آمده بودند برای باز کردن چشمِ جان.

و در اندیشه این بودند که آیا این سه روز می توان به مراقبت و حضور تام پرداخت؟ توشه ای از این مسیر و مگر فلسفه اعتکاف همین نیست که چشم سر را فرو بنشاند و چشم جان را تا حد امکان بگشاید؟ حالا هر کسی به فراخور حال خود و توشه ای که از مسیر برمی دارد.

  یکی اندک مسیری به سمت تعالی طی می کند اما دوست و همراهش، راه بیشتری پیموده و به وصال یار نزدیک تر می شود.

مگر هر دو با هم نیت نکردند و هر دو یکسان به دعا و مناجات نپرداختند؟ پس چطور فاصله هر کدام با مراد و مقصد ربانی، این قدر متفاوت است؟ برگزاری بزرگ ترین اعتکاف جوانان کشور در شیراز جدال با ابلیس درون در این میان، یکی از اعضای این گروه معتکف با ابلیس درونش در حال کشمکش بود و نبردی تن به تن را تجربه می کرد.

اولین بار نبود که در چنین موقعیتی قرار می گرفت؛ پیش از این نیز ماجراهایی، مسیرش را ناهموار کرده بود.