ببینید/ نوازنده هلندی «شوپن» را به ایران آورد!

در صندلی های خود فرو رفته، غرق در سکوت، گویی حتی نفس هم نمی کشند، خیره شده اند به نقطه مقابل و در حالی که انگشتان نوازنده روی کلاویه می رقصد، - تک تک حرکات انگشت او را روی ساز دنبال می کنند.

نوازنده پیانو با لباسی یک دست مشکی، بدون اینکه کوچکترین حرفی بزند به سرعت پشت ساز خود قرار می گیرد و شروع می کند به نواختن.

از همان ابتدا چنان اجرای جذابی را به نمایش می گذارد که مخاطب در میابد که قرار است با چه طرف باشد.

انگشتانش روی کلاویه با ظرافت و لطافت تمام به حرکت در می آیند.

موسیقی در کمال آرامش فریاد می زند که متعلق به دوره رمانتیک است.

قطعات کوتاه، لطیف، شاعرانه و بعضاً بعدی عاشقانه دارند.

نشانه ها آشنا هستند.

صفحه رپرتوار را که نگاه می کنیم متوجه می شویم که کلیه قطعات متعلق به فردریک شوپن هستند.

متوجه می شویم که پس علت کوتاهی قطعات و فضای رمانتیک کار به این علت بوده است؛ به هر حال که شوپن طی دوران رومانتیک زندگی کرد و پس از مرگش میراثی به جای گذاشت که تکنوازی های پیانو و آهنگ های شاعرانه بر آن حاکم بود.

همچنین شوپن برخلاف سایر رفقای آهنگساز شوپن، تقریبا همه آثار او برای پیانو نوشته شده بودند و به جای نوشتن یک قطعه طولانی بر تولید قطعات کوتاه تمرکز داشتند.