چگونه از رسانه، کارگاه امید و پالایشگاه تغییر بسازیم؟

سرآغاز ماجرای تولد لیبراسیون این ایده بود که ما فقط روزنامه ای تهیه نمی کنیم که توسط روزنامه نگاران نوشته شده باشد.

ما می خواستیم روزنامه ای تهیه کنیم که با مردم و صدای مردم باشد و شعارش این بود: - مردم، حرف بزنید و روی حرفتان بایستید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، همزمان با آغاز نمایشگاه رسانه های ایران نورنیوز در مطلبی نوشت: منسوب به هگل، فیلسوف نامبردار آلمانی است که گفته است: روزنامه، انجیل انسان مدرن و روزنامه خوانی در حکم نیایش صبحگاهی اوست.

این تعبیر، شأن روزنامه و به طور کلی رسانه در جهان جدید را به گویاترین وجه ممکن می نمایاند.

فیلسوف آلمانی به استناد تحلیلی که از پدیده مدرن روزنامه به دست داده تو گویی مناسک استعاری تازه ای برای انسان جدید برمی شمرد که یکی از ارکان آن، روزنامه خوانی است.

در این مناسک، روزنامه ها و رسانه ها به مخاطبان، امید داشتن را می آموزند، همان طور که کتب مقدس سرشار از امیدبخشی برای تغییر و تحول باطنی و درونی اند.

کتاب روزنامه نگاری مردم سالار (که در چاپ دوم با عنوان خداحافظ آقای سانسور منتشر شده است) حاصل گفت و گو با فیلیپ مرلان، روزنامه نگار فرانسوی است که ضمن شرح سوانح عمر شخصی و حرفه ای این روزنامه نگار، بایسته های چیزی تحت عنوان روزنامه نگاری دموکراتیک را شرح می دهد.