بی بدن، صحنه درخشش الناز شاکردوست

فیلم بی بدن به کارگردانی مرتضی علیزاده و نویسندگی کاظم دانشی، نخستین اثر فیلمساز است.

فیلم شباهت قابل توجهی به فیلم پیشین نویسنده اش کاظم دانشی یعنی علفزار دارد و حول محور یک پرونده قضایی مشهور یعنی پرونده غزاله و آرمان و با برداشت جزییات است.

با این حال به واسطه اتهاماتی که در فیلم مطرح می شود، فیلمساز نپذیرفته که این فیلم مربوط به این پرونده است و تاکید کرده این برداشت هایی از چند پرونده قضایی است.

بی بدن در زمانه ای ساخته شده که در بزنگاه ها، دو قطبی در همه ساحت ها شکل می گیرد.

بی بدن با سکانس اعدام در ملاء عام جوانی آغاز می شود که بعد از بازی استقلال و پرسپولیس (پیروزی) و در ادامه کل کل با بچه محلش، قمه ای را به بدن او فرو می کند و هم بازی و هم مدرسه ای اش را می کشد و حالا مادر مقتول که زنی پیر و فرتوت با سیمایی مهربان مانند همه مادر و مادربزرگ های پیر و سمبلی از تعصب است بخشش را بر نمی تابد و خواهان قصاص است.

قصاص قاتل جوان مقابل دیدگان دو فرزند کودک و نوجوان و همسرش و دیگر شهروندان.

فریادهای مردمی که برای تماشای اعدام آمده اند و یا برای تحت فشار گذاشتن اولیای دم برای بخشش، سکانس آغازین را هولناک و البته کلیدی برای ادامه ماجرا ساخته است.