زخم خمپاره ها بر پیکره دانشگاه تبریز؛ روزی که 22 لاله پرپر شدند

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از تبریز، روزی که زخم خمپاره ها بر پیکره ی دانشگاه تبریز تبریز نشست، شهید اسدی فرد با آرزوی به آغوش کشیدن فرزند متولد نشده ذکر شهادتین را زمزمه کرد و شهید رضوانجو سجده کنان، شهد شیرین شهادت را نوشید.

سخن از ️37 سال قبل است، زمانی که کارگاه فنی دانشگاه تبریز به دلیل نیاز مبرم کشور عزیزمان به ادوات جنگی، به کارگاه تولید مهمات تبدیل شد.

کارگاهی که علاوه بر تامین نیاز جبهه ها، محفل دعا و نیایش دانشجویان هم بود، دانشجویانی که صبح ها به درس و امتحان مشغول می شدند و شب ها با نیایش دعا، مهمات مورد نیاز رزمنده ها را تولید می کردند.

دلاورانی که وجود زلالشان عشق و شوق را برای دفاع و پشتیبانی از وطن درهم آمیخته بود.

نزدیک ️یک ماه عشق، شور و جهاد فی سبیل الله، کارگاه فنی دانشگاه تبریز را خار چشم دشمنان کرد؛ دشمنی که غیرت جوانان دانشمند و ولایتمدار را برنتابید و درست یک ماه پس از راه اندازی و فعالیت شبانه روزی دانشجویان در کارگاه فنی، در شبانگاه 27 دی ماه سال 65 کارگاه فنی دانشگاه تبریز را هدف بمباران قرار داد.

حادثه ای جانسوز و فراموش ناشدنی که منجر به شهادت 22 نفر از دانشجویان و کارکنان فعال در کارگاه و جانبازی 7 نفر شد.