اندر حکایت بگومگوهای دو همسایه!

ایران و پاکستان هیچ وقت وارد درگیری های جدی نخواهند شد.

نه ایران مایل است با یک کشور مسلمان بجنگد و نه پاکستان به هزاران دلیل قادر است با ایران تقابلی داشته باشد.

- آنچه اتفاق افتاد بیش از هرچیز تابع فشار افکار عمومی دو کشور بود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، عبدالرحیم انصاری در یادداشتی نوشت: نقش رسانه را نباید دست کم گرفت، خصوصا آنگاه که پای غرور یک ملت در میان باشد.

پاکستان پس از حمله ایران به تروریست ها نمی توانست تحقیر رسانه های هندی را تحمل کند و می خواست هرطور شده پاسخی برای افکار عمومی اش داشته باشد.

ایران این مسئله را خوب درک می کند و مهم تر از تقابل با دولت پاکستان، آسیب رساندن به تروریست ها برایش اهمیت دارد.

این یک واقعیت است که اسلام آباد در تامین امنیت مرزهای خودش هم ناتوان است، چه رسد به آنکه بخواهد در امنیت ایران موثر باشد، همانطور که تروریست های زیادی در سراسر مرزهای مشترکش لانه گزیده اند و روزی نیست تعدادی از نظامیانش را به خاک و خون نکشند.

آنها اگر می توانستند اول با چنین پدیده هایی مبارزه می کردند.

یک دولت چند دسته، ملتی متشکل از قومیت های مختلف، با جمعیت بالا و درآمد ناچیز این کشور را در موارد زیادی محتاج برخی عرب های خلیج فارس کرده است.