مثنوی غلامرضا کافی برای جنایت کرمان؛ دَم دِی است و گرگ خو، پس این حرارت از کجاست؟

غلامرضا کافی، شاعر و عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، یک مثنوی برای حادثه تروریستی کرمان نوشته که عنوان «سوگ سرود کرمان» را برایش برگزیده است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، دکتر غلامرضا کافی، شاعر باسابقه انقلاب اسلامی و عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، یک مثنوی کوتاه برای حادثه تروریستی کرمان نوشته و عنوان سوگ سرود کرمان را برایش برگزیده است.

چه جِلجِل است در زمین که خود جماد صیحه زن؟  چه زلزله است، اینچنین هیونِ باد شیهه زن؟ 1 چه وِلوِله است شهر را، مگر شکست اَرگ بم؟  که گَرد سرخ در هوا که ریس رَخت ها بَقَم؟ 2 کِه گُر گرفت از قفا که ریخت این شراره را؟  کِه چشم کرد این چنین سپهر پرستاره را؟ شکافت آسمان که شد ستاره فرش بر زمین بشوی خون که می رسد نهیب عرش بر زمین! بشوی خون که گرگ ها حریص پویه می شوند که تازه داغدیده ها، به کارِ مویه می شوند! بشوی خون که جوی ها چه مایه خشک مانده اند که رودها مُعَطّل گلاب و مُشک مانده اند! هزار سر به مستیِ چه باده گیج می رود؟ پَشَنگِ خون کیست این که تا خلیج می رود؟ اگر چه شهر، غم تَپش ز داغِ حاج قاسم است بهارِ لاله چیدنی به باغ حاج قاسم است! دَم دِی است و گرگ خو، پس این حرارت از کجاست؟ اگر نه هُرم خون او، پس این حرارت از کجاست؟ نه، این کویرِ شور دَق، نه، عور