نقشه ای که در دی ماه 88 با بصیرت مردم نقش بر آب شد

 فتنه، فتنه، فتنه این روزها مدام این کلمه را در ذهنم واکاوی می کنم و چشم و ذهنم به دور دست ها دوخته می شود که اصلأ فتنه یعنی چه؟! این غائله هایی که هر از گاهی به بهانه ای بساطش را پهن می کند از کجا آمده؟ در ذهنم کلمه ها رژه می روند، لفظِ فتنه برایم گنگ و مبهم است.

بعضی هم  می گویند که آقا فتنه کجا بود؟! اینها گلایه است، مردم مشکل دارند، ناراضی اند، ببین کورانِ مشکلات را.

برای یک تکه نان به سختی افتاده اند.

قیمت ها سر به فلک کشیده است.

این سخن ها را در ذهنم مرور می کنم، اما این حرف با آن عمل چندان جور در نمی آید، یک جای کار می لنگد.

اگر بگویم برای ابراز نارضایتشان آمده اند پس آن آتش بپا کردن ها و کشتن ها و آسیب ها چیست؟! آن شعارهایی که سر داده می شود از جنس مشکلات نبوده که.

همیشه هروقت معنای کلمه ای برایم دشوار می شود به سراغ دهخدا می روم، مرجع خوبی ست برای فهمیدن واژه هایی که توی آنها گم می شوی، مثل همین واژه چهار حرفی فتنه که کلاف پیچیده ای است.

جناب دهخدا در تعریف فتنه می فرماید که: آزمودن، انداختن سیم و زر جهت امتحان.

گمراه کردن.

چیزی که به وسیله ٔ آن حال آدمی از خیر و شر آشکار گردد.

ما هم آزموده شدیم، همه گداخته شدیم و نمی دانم شاید بعضی هایمان هم گمراه!  بَزَک کرده فتنه ردی ست در میان غبار، مثل اینکه بعد از یک باران دلچسب فضای مِه �