وضعیت علویان در عصر امام هادی(ع) چگونه بود؟

ایام امامت امام هادی علیه السلام همزمان با دوره خلافت چند تن از عباسیان بود.

معتز خلیفه ای بود که دستش به خون امام آلوده شد و ایشان را به شهادت رساند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار جماران، سوم رجب المرجب سال 254 بود که امام هادی علیه السلام، دهمین امام شیعیان جهان در دوره خلافت معتز خلیفه عباسی به شهادت رسید.

آن حضرت در نیمه ماه ذیحجه سال 212 هجری در محله ای به نام صریا که در اطراف مدینه بود به دنیا آمدند.

پدرشان امام جواد علیه السلام و مادر بزرگوارشان سمانه نام داشت.

القاب مشهوری که امام به آن شهرت داشتند، نقی و هادی بود و ایشان را ابوالحسن الثالث نیز می گویند.

پس از شهادت امام جواد علیه السلام در سال 220 هجری قمری امام هادی علیه السلام هدایت شیعیان را عهده دار شدند در حالی که هشت ساله بودند.

مدت امامت ایشان 33 سال بود که با خلفای مختلف عباسی هم عصر بودند که از جمله آنها به ترتیب زمانی عبارتند از: 1.

معتصم، برادر مأمون (217 - 227).

2 .

واثق، پسر معتصم (227 - 232).

3 .

متوکل، برادر واثق (232 - 248).

4 .

منتصر، پسر متوکل (6 ماه).

5 .

مستعین، پسر عموی منتصر (248 - 252).

6.

معتزّ، پسر دیگر متوکل (252 - 255).

امام علی النقی علیه السلام را پس از شهادت در خانه خودشان به خاک سپردند.