اصرار علامه برای رفتن به جبهه چه بود؟

همان سال 59 که جنگ شروع شد و صدام با ارتشی مسلح به ایران حمله کرد، علامه جعفری اصرار داشتند که وسیله ای برای رفتنشان به جبهه فراهم شود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار جماران، از همان ماه های اولی که جنگ شروع شد، علامه جعفری اصرار داشتند که سری به جبهه و رزمندگان بزنند.

می گفتند من کار نظامی بلد نیستم ولی می خواهم دیداری از مناطق جنگی داشته باشم.

مرحوم حجت الاسلام سید کاظم صدر السادات در خاطره ای به این موضوع اشاره و چنین نقل کرده است: در اوایل جنگ عراق با ایران (سال 1359)، آقای جعفری اصرار داشتند که مقدمات و وسیله رفتن ایشان را به جبهه فراهم کنم.

به بنده فرمودند: من کار نظامی بلد نیستم، اما می خواهم دیداری از مناطق جنگی داشته باشم.

در اواسط سال 1360 عده ای از روحانیون، خصوصاً آقای سید جواد علم الهدی و فرزندان شان، و نیز مرحوم خاتمی بروجردی و آقای وحیدی را جمع کرده و همچنین آقای غلامرضا جعفری فرزند استاد را، به همراه کامیون های کمک های مردمی، در قالب کاروانی به سمت جبهه راه انداختیم.

آقای جعفری را در ماشین خودم که راننده اش بودم، همراه چند تن از علما نشاندم و به سمت جنوب حرکت کردیم.

وقتی به دزفول رسیدیم، ارتش صدام به اندازه ای نزدیک شده بود که گلوله های توپ و خمپاره به داخل شهر اصابت می کرد.