«اُخت الرضا» آوای سینمای معناگرا | «اخت الرضا»، فیلمی در

«اخت الرضا»، فیلمی در جستجوی سینمای بی ادعا و با اعتناست، فیلمی در ستایش مجاهدت های خاندان آل عبا(ع) که اگرچه می توانست فیلم نامه ای منسجم تر و سینمایی تر داشته باشد، - خبرگزاری فارس از قم – حسن شیخ حائری: اینجا قم است، دیاری که بارگاه نورانی دختر امام هفتم(ع)، خواهر امام هشتم (ع) و عمه امامان معصوم(ع) را مانند نگینی در برگرفته و به نیابت از مدینه منورّه ای که مزار ملکوتی حضرت مادر(س) را در خود پنهان کرده است، خانه مادری همه دوستداران و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت (ع) شناخته می شود: سلام خدا باد بر زائر او که باشد به زوّار زهرا (س) برابر حکایت عظمت و رفعت حضرت فاطمه معصومه(ع) حکایتی است که حتی پیش از تولد آن حضرت آغاز می شود، آنجا که حضرت امام جعفر صادق(ع) پیش از تولد فرزند خود، موسی بن جعفر(ع)، از دیار قم سخن به میان آوردند و خبر دادند که پاره ای از تن اهل بیت(ع) در آنجا دفن خواهد شد تا این شهر، حرم اهل بیت (ع) و عش آل محمد(ص) لقب گیرد.

چندی پیش جمعی از اهالی هنر با محوریت عتبات فاطمی(س) و حسینی(ع) و همچنین سازمان سینمایی سوره گِرد هم آمدند تا فیلمی سینمایی در ستایش آن بانوی واجب القدر کلید بزنند؛ اما این اثر طبق اذعان کارگردانش، یک داکیودرام یا داستانی مستند شد و به زعم نگارنده، بیش از آن که داستانی مستند باشد، مستند داستانی است و �