کُردها شب چله چه می کردند؟

یک نویسنده و پژوهشگر به تشریح رسم و رسوم کُردزبانان در شب چله(یلدا) پرداخت.

- ایسنا/کرمانشاه یک نویسنده و پژوهشگر به تشریح رسم و رسوم کُردزبانان در شب چله(یلدا) پرداخت.

رضا موزونی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه ردپایی از نام و واژه یلدا در زبان کُردی نیست، گفت: در زبان کُردی طولانی ترین شب سال را از گذشته شب چله می گفتند و در این شب هم مراسم خاص خود را داشتند.

وی افزود: این شب از آن جهت میان مردم کُرد اهمیت داشت که عبور از شب های طولانی را نوید می داد و از فردای آن روزها به تدریج بلند شده و مدت تابش نورخورشید بیشتر می شد و این یعنی شروع غلبه نور بر تاریکی.

موزونی در خصوص آداب و رسوم مردم کُرد در این شب گفت: در این شب همه در خانه بزرگتران ایل جمع می شدند و فانوس و چراغ دستی همراه خود می بردند.

موزونی گفت: در ابتدای این شب مادران شروع به نقل افسانه می کردند و افسانه معروف این شب که بسیاری مادران کُردزبان آن را نقل می کردند افسانه کُر صیاد بود، پسری که به جنگ زمستان می رود و بهار را با خود به همراه می آورد.

این نویسنده و محقق گفت: بعد از نقل افسانه ها، هوره خوانی شروع می شد و معمولا دو نفر هوره خوان در جواب هم هوره می خواندند و میهمانان با دقت به هوره ها و اشعار آنها گوش می سپردند.