« زبان زنان » ؛ نشریه ای که 104 سال پیش فقط زنان در آن می نوشتند

در سلسله مطالب «تاریخ نامه» از طریق نشریات قدیمی فارسی زبان به تاریخ ایران و جهان سرک می کشیم و خبرها مطالب و تصاویر جذاب و خواندنی را در برابر شما می گذاریم که گفته اند: - هنگامی که مقاله ای از مردان به روزنامه می رسید، دولت آبادی ضمن اعلام دریافت آن و اشاره به نوشته سرلوحه روزنامه، تذکر می داد: نگارش شما را چاپ نخواهیم کرد .

به نظر می رسد که در مواردی، دولت آبادی از این قاعده عدول می کرد، چنان که در شماره اول روزنامه (اول مرداد 1299)، شعر کفن سیاه را از میرزاده عشقی به چاپ رساند.

سرمقاله های زبان زنان را خود صدیقه دولت آبادی می نوشت؛ بقیه مطالب روزنامه را که شامل مطالب ارسالی به دفتر روزنامه و اخبار و مباحثی درباره امور مملکتی و مسائل زنان و دختران بود، دیگران می نوشتند و با نظارت سردبیر چاپ می شد.

  این روزنامه در سال اول انتشار، مانند دیگر نشریات اختصاصی زنان در آن دوره، به لزوم تحصیل دختران و ضرورت تأسیس مدارس دخترانه، مباحث مربوط به امور شخصی زنان مثل انتخاب همسر، روابط زن و شوهر، اصول خانه داری و حفظ الصحه، اهمیت جایگاه زنان در جامعه و انتقاد از شرایط تحصیل زنان و دختران ایرانی می پرداخت.

  از همان شماره های نخست، داستانی با عنوان داستان رقت انگیز به صورت پاورقی در روزنامه چاپ، و نام نویسنده به اختصار ص.