عزاخانه ای در قم که قیامت بپا می کند

قصه غصه قرار است آغاز شود، برای حضورت خادمان سیاهپوش عزای مادر، با احترام تو را همراهی می کنند، زیر پایت را که نگاه می کنی، آبپاشی شده تا گردی از خاک زمین روی پر چادرت ننشیند؛ - خبرگزاری فارس از قم _ محبوبه حقیقت: شور و اشتیاق توأم با غم را هیچگاه شاهد بوده اید؟ گام هایی که برای حضور در غم عظمای الهی، توان حرکت خود را از دل می گیرند؛ وگرنه که دیدن مصیبت تماشا ندارد! وقتی سال های زندگیت را با قصه غصه بهترین بندگان عالم طی کرده باشی و مادرت دست تو را از بچگی و پابه پای خود به متن تاریخ برده باشد؛ دیگر دلت قرص و محکم به بندگان خاصش گره می خورد و تو می مانی و زخم کهنه ای که التیامش را فقط یک نفر در این عالم می شناسد، طبیبی که نه مرهم زخم تو؛ بلکه زخم خود و اجدادش است.

شور و اشتیاق دارم برای رفتن، برای حضور، برای شنیدن، برای دیدن، برای هر خیمه که نام بندگان خوب خدا زمزمه در و دیوار و سنگفرش و طاق آن است، شنیده ام جایی قساوت قوم نفرین شده را به تصویر می کشد؛ آنقدر زنده که تو هر لحظه با دیدن هر سکانسی مرگ خود را طلب می کنی از این همه شقاوت و پستی! اینجا سوگواره کوچه های بنی هاشم است، کوچه به کوچه قدم برمی داری و به دل تاریخ ظلمانی و تیره و تار زل می زنی و هق هق گریه ات تا ثریا بلند می شود، مگر می شود این همه جسارت و توهین به دختر پیامبر و درد�