یک انفجار به سنگین آوارگی چند خانوار

انفجار دوم عاشوری از وجود دو جسد صحبت کرد و جزییات بیشتری نگفت.

  یک عکس فجیع من بودم و چند نفر مسؤول خبرگزاری های البرز که همه برای خبرهایمان عکس می خواستیم.

اما اجازه جلوتر رفتن هم نداشتیم.

  یکی از بین جمعیت مردم گفت: عکس می خوای؟! بیا برات بفرستم.

لحظه اولِ بعد از حادثه رفته بود و فیلم و عکس گرفته بود.

یکی از عکس ها را باز کرد.

تکه ای از یک بدن بود که تا  همین چند ساعت پیش راه می رفت و حرف می زد.

حالا هر تکه اش یک گوشه افتاده.

  نتوانستم روی پایم بایستم و همانجا نشستم.

مغزم قفل کرده بود و در دلم به زمین و زمان گیر داده بودم؛ آخه این همه میگن مواد محترقه خطرناکه، کدوم آدم عاقلی این کارو با خودش میکنه؟!  خانه تازه عروس  جوان دیگری که او هم  ظاهرا رفته و همه چیز را برانداز کرده بود، می گوید: خونه بغلی سمت چپ (محل انفجار) نصفش تخریب شده،  دیوار ریخته و تلویزیون و همه چیزش نابود شده.

آپارتمانِ سمت راست هم طبقه اولش خونه یه تازه عروسه که کلا درب و داغون شده و وسایلش هزارتومن نمی ارزه.

    طبقه دومی هم دست پسرش شکسته و زن و بچه ش بیمارستانن.

حجم مواد محترقه رو هم که اصلا نمیشه  بگی چقدره! کار آتش نشان ها هم خیلی خطر ناکه ها.

توی انفجار دوم من سر کوچه بودم.