بازیگری که بی نیاز از دنیا رفت!

بازیگری که دنباله رو نباشد، شاید در ظاهر تنها باشد؛ اما در باطن، رستگار است و تاریخ قضاوت خواهد کرد میان او و انبوه دنباله روهای کم تأثیر که فقط بازنشر می کنند، - فارس پلاس؛ حامد مظفری عضو انجمن نویسندگان و منتقدان سینما در یادداشتی در صبح نو نوشت: برای درک کم لطفی به اصطلاح سینماگران به تشییع پروانه معصومی باید دنیای او را درک کرده باشیم؛ بازیگری که دنباله رو نباشد، شاید در ظاهر تنها باشد؛ اما در باطن، رستگار است و تاریخ قضاوت خواهد کرد میان او و انبوه دنباله روهای کم تأثیر که فقط بازنشر می کنند، حتی بدون تغییر یا جابه جایی یک ویرگول.

پروانه معصومی خودش بود، چه آن زمان که به واسطه معاشرت همسر عکاس خود با اهالی هنر، پایش به محافل هنری باز شد و از کار با علی رفیعی (جنایت و مکافات) تا بهرام بیضایی (رگبار، کلاغ و غریبه و مه) تا منوچهر انور (شهر قصه) را تجربه کرد، چه بعد از ماجراهای عدم تولید فیلم نامه حقایق درباره لیلا دختر ادریس - به دلیل اصرار بهمن فرمان آرا، تهیه کننده اثر بر حذف او و بی علاقگی بیضایی بر این حذف - و حتی بعدتر بروز اختلاف با بیضایی و جایگزین شدن با سوسن تسلیمی، معصومی سعی کرد خودش باشد .

برای همین بود که باز توانست فیلم های متنوعی را بازی کند و به ستاره دهه شصت و هفتاد سینما تبدیل شود و دو بار هم برای گل های داو