بلندترین برج آجری جهان همچنان درخطر نابودی

آثار تاریخی در یک کشور نشان دهنده هویت و تمدن ملت آن سرزمین است و وجود آثار تاریخی و فرهنگی فراوان در ایران اسلامی نشان دهنده تمدن بسیار قدیمی، غنی و پیشرفته  کشورمان است.

در سال های اخیر حساسیت های عمومی نسبت به حفاظت از آثار، بناها، بافت های تاریخی و فرهنگی برانگیخته شده، به گونه ای که به نظر می رسد موضوع حفاظت از میراث فرهنگی در حال تبدیل به یک مطالبه اجتماعی است و این فضا فرصت مغتنمی برای مسؤولان، پژوهشگران، متخصصان و هنرمندان است تا به این موضوع توجه ویژه داشته باشند.

بنای باشکوه گنبدقابوس یک شاهکار معماری ایرانی است؛ این بنا در سال 397 هجری قمری برابر با 375 هجری شمسی(براساس تقویم یزدگردی) در زمان سلطنت قابوس بن وشمگیر ملقب به شمس المعالی از پادشاهان آن دیار در قرن چهارم هجری احداث شده است.

این اثر در سال 1310 به شماره 86 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و همچنین در تیرماه سال 1391 به عنوان بلندترین بنای آجری جهان  در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

براساس مستندات موجود در سال 1310 خورشیدی، برای اولین بار پایه و بنا این اثر تاریخی تعمیر شد و در سالهای 1317 و 1318  با بستن داربست چوبی بخشی از آجرهای گنبد مخروطی تعویض و بخشی های از کتیبه و صفه قاعده آن تعمیر و اصلاحات درست انجام شد.