«هاجر» نونوار شد

این روزها اگر از حال و روز مدرسه هاجر بپرسیم، رنگ و رویش بازگشته و نونوار شده، جیر جیر پنجره ها خوابیده و بوی نم هم در کار نیست.

سقف کلاس درس هم نمی خواهد فرو بریزد چرا که سه ماه پیش بود که با دستور رییس حوزه قضایی بخش قهاوند، - آن سازه نیمه تخریب شده پلمب و آموزش و پرورش موظف به بازسازی مدرسه شد.

پنجره ها چوبی و بخشی هم آهنی بود، شیشه ها مات مات از رنگ و رنگ پاشیِ چندین و چند سال پیش.

صدای جیر جیر پنجره ها با وزش نسیم گوشمان را خراش می داد.

لبه طاقچه هم که نگویم؛ انگار نه انگار آنقدر خورده شده بود که می شد با آن گل بازی کرد.

نه دیگر رنگ و رویی بر دیوارها مانده بود و نه گچی.

اصلاً کاه گل ها و آجرها هم ترک خورده بود و بوی نم مدام روی حس بویایی ما رژه می رفت.

کاه گل ها نمایان شده بود و سقفی که هر لحظه فریاد می زد؛ می خواهم پایین بیایم، ستونی برای استوار شدنم نیست.

میزها و نیمکت ها، آن سوی اتاق رقصِ براده های چوب را به تماشا گذاشته و بر تار و پود هر لباس نویی با اصرار فرو می رفتند! دانش آموزان نه در کلاس درس و نه حتی در حیاط مدرسه امنیت داشتند، ترس از آوار شدن در و دیوارها و سقف کلاس، دلهره ای عجیب هم بر تن دانش آموزان و معلمان و هم برتن والدین آنها انداخته بود.