شله قلمکار، آشی که اولین بار به دستور ناصرالدین شاه پخته شد

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، آش بدون شک یکی از محبوب ترین خوراک های ایرانی است، به خصوص نوع رشته دارش طرف دار زیاد دارد.

تعریف آش کار سختی است.

معجونی است با هم نشینی حبوبات یا غلات یا گاهی برنج با سبزی و پیازداغ و گاهی هم لبنیات.

اگر آشپز اهل ذوق باشد، حتما آش بعد از طبخ تزیین خواهد شد.

تزیینات مرسوم آش عبارت اند از نعنا، پیاز و سیرداغ، دارچین و روغن، کوفته سرگنجشکی و هر آنچه که آشپز گمان کند به آش طعم بهتری می دهد.

در تعدد و تنوع آش ها همین بس که برایتان بگویم علی اکبرخان کاشانی، آشپز ناصرالدین شاه، در کتاب سفره اطعمه نوشته است که برای شاه قاجار 24 نوع آش طبخ می شده است.

نادرمیرزا در کتابش درباره 35 نوع آش سخن گفته و نجف دریابندری در کتاب مستطاب آشپزی دستور طبخ حدود 60 نوع آش را نوشته است.

تازه با این اوصاف از همان اول دست تسلیم را بالا برده و فصل آش ها را با این نوشته شروع کرده است: تنوع آش های ایرانی مثل خورش ایرانی بی پایان است هر آشپزی می تواند با ذوق شخصی اش آش یا آش های دل خواه خود را اختراع کند .

در فرهنگ عامه ضرب المثل های زیادی با آش گره خورده اند، مثل نخود هر آش شدن ، آش کشک خالته، بخوری پاته، نخوری پاته ، آشی برات بپزم یک وجب روش روغن و اگر بگردید، ضرب المثل های بیشتری هم پیدا خواهید کرد.