ایران و چین به زبانِ این هنر با هم حرف می زنند!

جادوی سبزی شرقی روی سفالینه ها برق می زند؛ رنگی منحصر به فرد که در فرهنگ نامه های لغت نیز به صورت مشخص شناخته شده است؛ «سلادون»، در لغت نامـه دهخدا «سبز بیدی»، - جادوی سبزی شرقی روی سفالینه ها برق می زند؛ رنگی منحصر به فرد که در فرهنگ نامه های لغت نیز به صورت مشخص شناخته شده است؛  سلادون ، در لغت نامـه دهخدا سبز بیدی ، در فرهنگ لغت فرانسه به فارسی سبز روشن و مغز پسته ای و در فرهنگ مختصر آکسفورد به معنای رنگ سبز مایل به خاکستری که بر برخی سـفالینه ها می دهند معنی شده است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، لعاب ِ نرم، بدون اندکی زبری بر سطح سفالینه پخش شده؛ شیشه ای و براق است و همین ویژگی بر جلوه رنگش که اغلب سبز مایل به خاکستری است می افزاید.

سفالینه های سلادون را می توان در اولین نگاه با رنگ سبز منحصربه فردشان شناخت؛ گرچه سلادون ها با لعاب های احیایی شان طیف رنگی سبز تا قهوه ای را شامل می شوند.

چین خاستگاه این هنر سنتی است؛ بدنه بسیاری از سلادون ها، از خاکِ سختی که در چین وجود دارد، جان گرفته است؛ این هنر البته در کشورهایی دیگری هم رواج دارد که ایران نیز یکی از آن ها است و با استناد بر نشست های مشترک ایران و چین در فرهنگستان هنر و نشست های کمیته فنی همکاری های گردشگری ایران و چین به نظر می رسد که این هنردستی تاریخی یکی از پل های تبادلات فرهنگ�