شهید دانش آموزی که روی زانوی برادرش جان داد

اواخر جنگ بود آن روز را فراموش نمی کنم، غم آن روز است که نهان اشک و آه را مهمان چشمانم می کند در یک آن برادرم مقابل چشمانم از دست دادم، - خبرگزاری فارس مازندران ـ زهرا طاهری پرکوهی تاریخ دفاع مقدس پر از افتخارات است، افتخاراتی که زبان هم از بیان آن قاصر بوده، از جمله این افتخارات راهی شدن دانش آموزان به جبهه های نبرد بوده، دانش آموزانی تا پیش از جنگ پشت نیمکت های کلاس درس بودند اما با صدای خمپاره ها و ترکش ها احساس تکلیف کرده و لباس رزم پوشیدند.

نترسیدند، دست شان کوچک اما اراده شان آنقدر بزرگ بود که پشت دشمن مجهز به همه امکانات را خاک کرد و اکنون بازخوانی روایت جانفشانی ها و ایثارگری ها چراغ راه نسل جدید است.

به سراغ محمدعلی ابراهیم زاده از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس و برادر دو شهید دانش آموز می رویم که این روزها دل تنگ تر از همیشه هستند، از همان ابتدای گفت وگو بغض راه گلویش را می بندد و اشک هایش سراریز می شود.

چند دقیقه ای با سکوت سپری می شود اما آقای ابراهیم زاده که سعی می کند آرام باشد اما اشک امانش نمی دهد، خاطرات روزهایش مقابل چشم هایش می آید گذر عمر را فراموش نمی کند برمی گردد به روزهایی که پشت همین نیمکت ها به دنبال علم آموزی است.