ماجرای هیات مادرانه و خاطره سردارسلیمانی از رمز پیروزی در جنگ33روزه

نوای فرازهای نورانی دعای جوشن صغیر هر روز راس ساعت8 از دل بیقرار صدها مادر در شهرهای مختلف ایران طنین انداز می شود به امید پیروزی مردم غزه که مظلوم و مقتدر ایستاده اند.

- گروه زندگی: ما که نمی دانیم در این ساعت ها در غزه چه خبر است.

ما نمی دانیم همین لحظه در همین ثانیه ها چند مادر دنبال بدن اربا اربا شده بچه اش می گردد یا چند کودک فلسطینی روی خرابه های خانه شان سرگردان است تا رد و نشانی پیدا کند از انگشت مادر، پای پدر یا صورت برادر که از گوشه ای از تل خاک بیرون زده.

ما نمی دانیم.

 این روزها در همین اضطرارهای پی در پی، نقطه امیدی نوری می شود در دل مادران این سرزمین؛ قرار هیات مادرانه هر روز راس ساعت 8 صبح.

هیات مجازی به وسعت ایران که بانی این هیات مجازی، مادرانی اند که بچه های بزرگ ترشان را فرستاده اند مدرسه و بچه های کوچک را روی پایشان خوابانده اند و در لحظه لحظه مادرانگی هایشان تک به تک بچه های غزه را که یتیم شده اند،که ترسیده اند را روی پاهایشان، توی بغلشان گذاشته اند و برایشان لالایی خوانده اند.

خیلی از مادرها حتی رفته اند دو سه جمله ای لالایی عربی هم یاد گرفته اند و توی ذهن شان بارها آن دخترهفت هشت ماهه شوک زده را بغل کردند، شیرش داده اند و برایش خوانده اند تهلیل،النوم یا عزیزی.