مرد سوت زن پایتخت با توانایی فوق العاده

یک تابلو متوسط با قاب قرمز و آبی اغلب در دست دارد، که این تابلو به دو بخش تقسیم می شود یک سمت بریده ای از تنها مصاحبه اش با یکی از جراید قاب شده و در بخش دیگر ملودی های نوستالژی با شماره مرتب و منظم نوشته شده است.

- از چهارراه سیروس به سمت خیابان 15 خرداد که راهی شوید، در میان هیاهو و شلوغی های دادزن ها و بساط رنگارنگ دستفروش ها که با ترفندهای مختلف بازارگرمی می کنند و گاهی حتی صدا هم به صدا نمی رسد، نوای خوش سوت دل انگیز امید جوادیان توجه تان را جلب می کند.

این مرد 51 ساله اهل ساری می گوید در دهه هفتاد در سینما سپهر ساری کارهای خدماتی و نظافتی انجام می داده و عادت به سوت زدن به ویژه در زمان جارو و طی کشیدن داشته است: از سر همین عادت موقع کار سوت می زدم و ملودی گل پامچال را تمرین می کردم.

در واقع نخستین ملودی آهنگ همین سریال بود که نقطه قوت و اتکای من برای اجرای ترانه های بعدی شد.

جوادیان بعد از مدتی کار در زادگاهش به تهران مهاجرت می کند تا فصل جدیدی از زندگی را تجربه کند و از آن پس در تهران در سینما شهر فرنگ که مدیریتش با حمید لولایی بود، به فعالیت پرداخت اما پس از آتش سوزی سینما، او بی کار شد و پس از آن شروع به سوت زدن کرد: از کسی هم بابت اجرا چیزی طلب نمی کنم حتی قیمت و عدد و رقم هم تعیین نکرده ام تا هر شخصی بر اساس تمایلش پولی را پرداخ�