آنکارا یا بورسا، فرقی هم داشت؟

امام را که به ترکیه تبعید کردند، نفس راحتی کشیدند.

نمی دانستند که برای مردان خدا دوری و نزدیکی فرقی ندارد آنها از دور هم که شده هدایتگرند.

چندی بعد اما باز نفس کشیدنشان سخت شد اما خودشان را به راه دیگر می زدند که یعنی ما موفق شده ایم.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار جماران، (ره) به همان نشانی و به همان نام ارسال شده بود.

ایشان در این نامه اظهار تمایل به این دیدار کرده، و نوشته بود نامه را خدمت والد رساندم، خوشحال شدند، دعا کردند و فرمودند: از طرف ما مانعی نیست ولی ممکن است مانع برنامه های ایشان شویم.

خلاصه فهمیدم که حضرت امام(س) مایلند که من در همان جا کار کنم، ضمناً در حاشیه نامه، حاج آقا مصطفی(ره) اقلام و اجناسی را برای خانواده درخواست کرده بود، که این کار هم ضمن یک مکاتبه با دوستانمان در ایران، انجام شد.

در همان ایّام یک روز خبردار شدم که سه نفر برای دیدن این جانب به مسجد رفته اند و چون من در مسجد نبودم، آدرس هتل محل اقامت را داده بودند.

از قراین فهمیدم که حضرت امام(س) بوده اند.

همراه آن دو، سه نفر عالمی که از ایران برای ملاقات با آن بزرگوار آمده بودند، به محل اقامت ایشان رفتیم، متوجّه شدیم که پلیس (به دلیل تمام شدن وقت) حضرت امام(س) را به بورسا تبعید کرده است ولی همراهان آن بزرگوار هنوز همان جا بودند.