اولین صبح مدرسه و تلاقی لاله ها و شکوفه ها

آمنه شهریارپناه: امروز بازگشایی رسمی مدارس بود، از همان ابتدای صبح دانش آموزان برخی با فرم مدرسه و برخی هم با لباس معمولی کوله ها را روی دوش انداخته و به سمت مدرسه روانه شدند.

    دخترکان و پسرکان دبستانی بویژه کلاس اولی ها بیش از همه نگاه شهر را جلب خودشان کرده بودند، فرشته های کوچک و شیرینی که انگار بال درآورده و به سمت مدرسه پرواز می کردند، گهگاه دستشان از دست مادرانشان کشیده می شد و پیش می افتادند.

     در میان این صحنه های زیبا نگاهم به بنری که شهرداری با آن هفته دفاع مقدس را گرامی داشته بود برخورد کرد، به دلاوران خندانی که سربند بسته بودند خیره ماندم و به بخشی از کتاب دا رفتم.

    همان قسمتی که نویسنده آن، سیده زهرا حسینی دست دو برادر دبستانی خود، سعید و حسن را گرفته بود و بی خبر از همه جا آنها را به سمت مدرسه می برد.

    او در اولین صبح مدرسه خیابان ها را زیادی خلوت دید و با نگاهی پر از تعجب کوچه پس کوچه ها را رد کرد و با در بسته مدرسه مواجه شد.

    در آخر هم از همسایه ای شنید دیشب عراق شهر را بمباران کرده است!    دیگر از آن آرامش چند دقیقه قبلش خبری نیست، او نمی داند که چه طور می دود تا بچه ها را به یک جای امن برساند.