جایزه صلح نوبل سفیده تخم مرغ است!

دریافت کننده این جایزه و حامیانش که به جنایات بی شمار علیه انسانیت و بشریت شهره آفاق هستند سند غیر قابل انکاری از انسانیت و بشر دوستی جمهوری اسلامی ایران تلقی می شوند.

- فارس پلاس؛ حسین شریعتمداری در یادداشتی نوشت: 1- ابتدا، اجازه بدهید به خاطره ای اشاره کنم که وصف الحال است.

این خاطره را از زندان سیاسی دوران ستم شاهی به خاطر دارم.

اواسط سال 1356 بود.

ملاقاتی ها مقدار زیادی سیب برای عزیزان زندانی خود آورده بودند و آن روز به اتفاق مرحوم دکتر صادقی (از برادران هم بند ) درحال تهیه مربای سیب بودیم.

تهیه مربا در زندان ممنوع بود ولی کمپوت مانعی نداشت -چرا؟! هنوز هم نمی دانم!- بند ما، بند محکومان طویل المدت بود و در مقایسه با سایر بندها که زندانیانی با محکومیت های کمتر داشت، از برخی آزادی ها نظیر در اختیار داشتن چراغ خوراک پزی نفتی و.

برخوردار بود.

سیب ها را درون دیگ ریخته و روی سه چراغ والور نهاده بودیم.

آب که جوش آمد، شکر را به آن اضافه کردیم.

بعد از چند ثانیه متوجه ذرات ریز آشغال شدیم که روی آب آمده بود.

هیچ کدام تجربه مرباپزی نداشتیم و نمی دانستیم که باید با آن آشغال ها چه کنیم.

در این هنگام سرکار مرادی، وکیل بند که هیکل درشت و غول آسایی داشت وارد شد و پرسید چه می کنید؟ کمپوت درست می کنیم! مبادا مربا بپزید؟! نه سرکار.