آرام باش فاطمه، من هستم

شیشه می شکستند، سنگ پرتاب می کردند، هرچیزی که قابل اشتعال بود را آتش می زدند.

اوضاع به قدری وخیم بود که حتی افتاده بودند به جان مردم عادی و مردم در دور و نزدیک از سنگ های آن ها در امان نبودند.

- خبرگزاری فارس - تهران، بارها شنیده بودیم از متعدد آدم هایی که بترسید از روزی که ایران سوریه شود، پس نگذارید؛ اما از یک گوش می شنیدیم و از آن یکی بیرون می کردیم.

باورمان نمی شد روزی برسد که در برخی خیابان های ایران سوریه را شاهد باشیم.

خبر رسیده بود پسران و دخترانی چند، ریخته اند در نقطه ای در جنوب غرب تهران در محله امام زاده حسن و آرامش شهر را لگدمال می کنند.

آتش در آن محله شعله می کشید و ترس بود که به دل کوچک و بزرگ می افتاد.

دختر بچه ها سر از پنجره اتاق خود در می آوردند و کوچه را که می دیدند پرده اتاقشان را زود می کشیدند و زبانشان از ترس بند می رفت.

  سلمان امیراحمدی این آدم ها خوب فهمیده بودند سوریه شدن یعنی چه! برخی افراد در این چند روزه سرشان شلوغ شده بود.

تا خبر از آشوب در جایی می رسید در چشم بهم زدنی خود را به آنجا می رساندند.

این آدم ها خوب فهمیده بودند سوریه شدن یعنی چه! خبر آشوب و آتش و رعب مردم که به بچه های گردان فاتحین رسید، پریدند پشت موتورهایشان و راه افتادند.