چالش های تربیت در عصر رسانه ها/ چالش دوم: آثار رسانه های تصویری بر مغز

ناتوانی نوجوانان و جوانان ما در برقراری ارتباط با «کتاب»، ریشه در تصویری شدن مغزشان دارد.

حسین غفاری - حسین غفاری در زمانه ای زندگی می کنیم که رسانه های فراگیر و نوین، دیگر نه یکی از عوامل اثرگذار بر تربیت فرزندان، که به نوعی مهم ترین عامل تربیتیِ خارج از اراده خانواده ها و نهادهای تربیتی به شمار می روند.

در شرایطی که از آثار تربیتی رسانه ها بر نسل جوان غافلیم، بیهوده است که به عنوان معلم و مربی به فکر هدایت و تربیت آنان باشیم.

پس همه باید تلاش کنیم ابعاد اثرگذاریِ رسانه ها بر رشد و تربیت کودک و نوجوان را بشناسیم و برای مدیریت همه جانبه آن آماده شویم.

در یادداشت قبلی، به آثار استفاده از ابزارهای رسانه ای برجسم و بدن کودکان و نوجوانان پرداختیم.

در این نوبت به سراغ آثار رسانه های تصویری بر مغز می رویم.

در شرایطی که از آثار تربیتی رسانه ها بر نسل جوان غافلیم، بیهوده است که به عنوان معلم و مربی به فکر هدایت و تربیت آنان باشیم.

  بچه ها برای ورود به دنیای رسانه ها به جسمشان چندان نیازی ندارند.

یعنی وقتی به تماشای تلویزیون می نشینند، از همه بدنشان فقط به یک جفت چشم و یک جفت گوش نیاز دارند.

موقع انجام بازی دیجیتال هم، اضافه بر چشم و گوش، فقط چند تا از انگشتانشان درگیر می شود.