گذار از «آپارتاید» به «انکار نژادی» در غزه

زندان و «غم آشیان» است.

در آشیانه های غم و بیداد، مردمان از زور جفا سرانجام به شهرآشوبیِ ظالمان برمی خیزند.

غزه، به قول آن روزنامه نگار اسراییلی، - جماران - در بخش هایی از یادداشت دکتر کیومرث اشتریان عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و مدرس سیاستگذاری عمومی آمده است: مهمترین جنبه بحران غزه انسان زدایی از فلسطینیان است.

اسراییل یک حکومت آپارتاید است اما در غزه از آن فراتر رفته و به انکار نژاد انسانی رسیده است.

این سخنان صریح وزیر جنگ اسراییل است: ما با حیوان های انسان نما می جنگیم! این سخن، البته تنها یک موضع احساسی در شرایط بحرانی نیست، یک باور پذیرفته شده است.

نفتالی بِنِت ، وزیر سابق آموزش و پرورش و نخست وزیر اسبق اسراییل، نیز گفته است: واضح است که ما دشمن خود را از آب و برق محروم می کنیم .

گیدئون لوی روزنامه نگار یهودی روزنامه هاآرتض چنین می گوید: "انسانیت زدایی سازمان یافته از فلسطینیان" یکی از عوامل اصلی سکوت در برابر واقعیت های وحشیانه موجود است.

از اسراییل انتظاری نیست.

روی سخن، اما، با سیاستمداران و روشنفکران و روزنامه نگاران بویژه از نوع آمریکایی-اروپایی آن است.

چرا که پای به پایِ فشار لابی بین الملل اسراییلی گام به گام به همین گرداب نژادپرستی و انکار نژادی افتاده اند.