جلال آل احمد غیرت و حریت

جلال هنگامی که ذات بسیاری از روشنفکران هم عصر خود را شناخت، به آنها تاخت و به ساخت و پاختشان با دستگاه سلطنت یا کمپانی های نفتی انگلیسی اعتراض کرد و خودش را از آنها کنار کشید.

- فارس پلاس؛ تقی دژاکام در یادداشتی نوشت: روزگاری بود و حزب توده ای بود و حرف و سخنی داشت و انقلابی می نمود و ضد استعمار حرف می زد و مدافع کارگران و دهقانان بود و چه دعوی های دیگر و چه شوری انگیخته بود و ما جوان بودیم و نمی دانستیم که سرِ نخ دست کیست و جوانیمان را می فرسودیم و تجربه می اندوختیم.

برای خود من، اما روزی شروع شد که مأمور انتظامات یکی از تظاهرات حزبی بودم که به نفع مأموریت کافتا رادزه برای گرفتن [امتیاز] نفت شمال راه انداخته بودیم (سال 23 یا 24؟)[پنجم آبان 1323].

از درِ حزب (خیابان فردوسی) تا چهارراه مخبرالدوله با بازوبند انتظامات چه فخرها که به خلق نفروختیم، اما اول شاه آباد، چشمم افتاد به کامیون های روسی پر از سرباز که ناظر و حامی تظاهر ما، کنار خیابان صف کشیده بودند که یک مرتبه جا خوردم و چنان خجالت کشیدم که تپیدم توی کوچه سیدهاشم و بازوبند را سوت کردم (در خدمت و خیانت روشنفکران، جلد2، صفحه 175).

شنبه ای که گذشت درست 54 سال از فقدان جلال آل احمد گذشت؛ مردی که در روشنفکری، در مبارزه، در فعالیت سیاسی، در ادبیات، در مردم شناسی، در فرهنگ، در ترجمه، در �