ایران شهریار، شهریار ایران؛ پاسخ جالب برای اقامت در اروپا

یکی از بزرگ ترین ویژگی های شهریار که موجب شده آثارش در میان شاعران معاصر از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد، استقرار او در جایگاه بزرگ ترین شاعران دو زبانه تاریخ ادبیات ایران است.

شهریار که از سلسله شاعران فارسی گوی آذربایجان است، به دلیل تسلط ماهرانه به زبان فارسی و پیوند آن با ظرایف ترکی، شایسته دریافت عنوان فوق شده است.

در این میان دیوان شهریار منبع مهم و قابل توجهی برای بازتاب عاطفه های میهنی اوست.

شهریار در جای جای آثارش از مقام میهن یاد می کند و مقام ایران را گرامی می دارد.

بخش قابل توجهی از سروده های شهریار، مربوط به آن دسته اشعاری است که در آنها، عواطف میهنی و دلدادگی شاعر به ساحت مقام میهن متجلی شده است.

وطن شاعر برابر ایران در شعر او از جایگاه والایی برخوردار است و اگر چه گستره ارادت سلطان غزل معاصر به آستانه این وطن به سالیان دوره حاکمیت هخامنشیان و کوروش باز می گردد، منتهی به خوبی پیداست که علاقه و شیفتگی شهریار به ایران پس از اسلام، بسیار مشعوفانه است.

به عبارتی گاهی گذشته های بسیار دور توجه شاعر را به خویش می خواند و او را مفتون عظمت و شکوه دوران باستان می سازد، اما با یادآوری این که ایران با آغوش باز و سویدای دل، دین اسلام را پذیرفت، بر ایرانی و مسلمان بودن خویش می بالد و نیش دوری از آن عظمت ظاهری با مشاهد�