از تیلور تا رونالدو

چه اتفاقی افتاده که ضدانقلاب برخلاف ذاتش، این واکنش طبیعی در استقبال از یک ستاره فوتبال را بهانه تحقیر ملی ساخته است؟ - فارس پلاس؛ محسن مهدیان در یادداشتی نوشت: یکم.

خبر شکست یزدانی مقابل تیلور را تبدیل کردند به پروژه تحقیر مردم ایران.

چرا؟ چون جامعه ایرانی فارغ از برد و باخت  احساس قدرت و غرور داشت.

طبیعی هم بود.

یک سو حریم ورزشکاران ایرانی برای پرچم ملی بود و یک سو تقدس و تبرک و توسل شان به ائمه اطهار.

یک سوی دیگر رجز های شنیدنی برای باز کردن چشم و گوش خناسان بود و سوی دیگر نمایش پی در پی اخلاق و جوانمردی در میدان رقابت.

همه اینها باعث می شد مردم فراتر از برد و باخت، حس غرور و سرور داشته باشند.

خوشی و شعف ناشی از ارج نهادن به یک هویت عمیق ایرانی - اسلامی.

ضدانقلاب هم حق داشت عصبانی باشد.

دوم.

هواداری طبیعی و استقبال از رونالدو نیز ضدانقلاب را عصبانی کرد.

کسانی که تا دیروز میدان داران اصلی فرهنگ شهرت و سلبریتی سازی بودند امروز هواداری را بهانه تحقیر ملی کردند.

هواداری جزء لاینفک دنیای جدید رسانه است.

به بازیکن و بازیگر هم خلاصه نمی شود.

تا شهرت هست، هواداری هم هست و چه بسا اصل و اساس آن در فرهنگ غیرایرانی و سبک زندگی غربی است.