تداعی یک حس ناب با نذر خون در اربعین حسینی

خبرگزاری فارس، شیراز، سمیه انصاری فرد: بار دیگر دیدمش با همان صلابت سال های قبل، در موکبی که به خیابان روح بخشیده بود.

همان موکبی که مهمانان آن، دلواپسی ها را کنار گذاشته و برای تداعی یک حس ناب به این سمت آمده بودند.

جایی که چشم می دید و دل می خواست.

لهجه شرجی باران های جنوبی باز هم دیدمش، میان همان قصه های قدیمی با لهجه شرجی باران های جنوبی.

دیدن یک همسایه قدیمی میان این همه مشتاق، چقدر دلچسب است.

جایی که خاطره های ریز و درشت با هم کورس می گذارند تا در ذهن تو و دوستت، چیزهای مشترک را ردیابی کنند.

دقایقی از احوالپرسی با زهره گذشت.

زنی رعنا و چهارشانه که پدر و مادرش سالها پیش در زمان دفاع مقدس، بنا به جبر زمانه از خوزستان به شیراز مهاجرت کرده بودند.

ابتدا فکر می کردم مثل بقیه به عنوان جامانده سفر اربعین، برای پیاده روی آمده اما پس از گپ و گفتی دوستانه، متوجه شدم علاوه بر تجدید پیمان با سیدالشهدا، همچنان بر قرار عاشقی اش مستدام است.

ماجرای قرارش را شنیده بودم و حالا که خودش را پس از سالها می دیدم، می خواستم برایم از تجربه شیرین اربعین هایی که بر او گذشته است، بگوید.

تمایلی به عکس گرفتن ندارد.

می گویم کار شما اقدام بزرگی است و یک جور ایثار به حساب می آید، بگذار تصویرت را منتشر کنیم.