نمی شود تاجیکستان را از ایران جدا کرد

استاد فلسفه اسلامی و ادبیات عرفانی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: از منظر فرهنگی نمی شود ایرانِ مادر را به فراموشی سپرد و تاجیکستان را از آن جدا کرد چراکه زادگاه زبان فارسی آن دیار است.

- خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: عبدالخلیق خالق زاده در کتاب حوادث روزگار من از ایران سخن می گوید؛ کاستی های تاجیکستان دوران شوروی را نکوهش می کند و به ستایش تاجیکستان بعد از استقلال می پردازد اما در این میان از نقد زمینه های مختلف نیز چشم پوشی نمی کند تا چشم انداز روشنی از آینده تاجیکستان به دست آید.

ادبیات و شعر، جایگاه مهمی در میان مردمان تاجیکستان دارد.

به شعر کلاسیک عشق می ورزند.

حافظ، بی دل، مولانا، سعدی، خیام و فردوسی در زندگی شان حضوری دائمی دارد.

در رأس فرهنگ آن ها شاهنامه فردوسی به چشم می خورد.

ایرج میرزا، شهریار، پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد و سایه هم می خوانند.

شاید هم بتوان گفت زندگی بدون شعر برای شان بی مفهوم است.

آن ها مردمان کشور همسایه ما یعنی تاجیکستان ، کشور فارسی زبان در آسیای میانه هستند.

ایران و تاجیکستان، دو شاخه از درخت تنومند قوم آریایی، با تمدن، فرهنگ، زبان، نژاد و دینی یکسان، دو بخش از سرزمین ایران بزرگ را تشکیل می دهند.