80 سال دلدادگی پیرغلام قرمزپوش تعزیه های حضرت عشق

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛  همیشه تن پوشش قرمز است در تعزیه هایی که نقش ایفا می کند اما اشک هایی که پهنه صورتش را می پوشاند نشان از ارادت زیادش به امام حسین (ع) و اولادش دارد.

 آن قدر در نقشش هضم می شود که وقتی حر از لشکر ابن سعد جدا شده و به لشکر مظلوم کربلا می.

پیوندد تمام آن صحنه ها جلوی پرده چشمانش به نمایش درمی آید طوری که باران اشک امان را از او گرفته و به دشت صورتش روان می شود.

هشت دهه است که شور حسین در سر دارد و با این شور هم زنده است، هشت دهه است که تمام تلاشش را به کار می گیرد تا چراغ تعزیه بیدسک که سال های سال در منطقه جلال و جبروتی داشت را به همراه دیگر نیاکان و بزرگان این دیار حفظ کند و روشن نگاه دارد.

هشت دهه است که هر آنچه از طبع و قریحه شعری دارد مصرع به مصرع و بیت بیت آن را برای امام حسین(ع) و اولادش می سراید به طوری که در شب های شعر از او به آخوند یاالله و پایان دهنده یاد می کنند.

پیر غلامی است که اگر خدای ناکرده سر به زمین بگذارد به طور حتم تعزیه خوانی بیدسک هم که بیش از 1.

5 قرن است بر پیشانی این روستا حک شده مانند دیگر رسم و رسومی که سال هاست به فراموشی سپرده شده فراموش خواهد شد مگر کسی این چراغ را به دست گیرد.