رستگاری با روضه ارباب، این لحظات از دل بهشت آمده اند

خبرگزاری - فارس کرمان؛ آمنه شهریارپناه: دهه اول محرم که تمام می شود و اولین موج شور حسینی پایان می یابد، عزاداری ها هم شکل ظاهری اش تغییر کرده، سنت ها و آیین های علم بستن و علم گردانی، یا طبل و شیپور و زنجیر، جای خودش را به روضه و منبر می دهند.

هر چند روضه و منبر در دهه اول هم پر رونق است، اما از عصر عاشورا به بعد این مجالس خانگی و روضه های کوچک در مساجد و حسینه ها هستند که عطر عاشورا دارند و گروه گروه عزاداران را به سمت خود می کشانند.

مردمی که با حسین شان قول و قرارها گذاشته و روزگارشان را روی نبض دهم محرم تنظیم کرده اند، این روزها اشک هایشان را به این محافل می آورند و زندگی شان را بیمه می کنند.

اجداد ما قرن هاست از این روضه ها خیر دیده و اعتبار گرفته اند که اینچنین نسل در نسل شان پابست روضه ارباب شده و رستگاری را در آن می بینند.

این روضه ها ذخیره آبرو به حساب می آیند و روزی در همین حوالی و شاید در شب اول قبر نور می شوند و ما را بی حساب و کتاب بالا می برند، خاصیت عشق به حسین همین است، وقتی خودت را به او گره بزنی رستگاری و خوشبختی هم با تو حرکت می کند.

این چای مداوا و مرهم است این مراسم ها تجدید عهداند، تجدید بیعت اند، اصلا چای روضه حضرت ارباب را که می نوشی، دلباخته راه عاشورا و مرام اباعبدالله(ع) می شوی، آن عطر تو را عاشق می کند و یک گر