بحران اوکراین، وضعیت راهگذارهای آسیایی و فرصت های ایران

بعد از جنگ اوکراین، اهمیت راهگذر  (کریدور) میانی شامل کانال زنگزور مضاعف شده است و این موضوع می تواند تهدیدی برای ایران، کشورهای آسیای میانه، روسیه و حتی هند تلقی شود.

فعال سازی فوری راهگذار (کریدور) شمال- جنوب با همکاری ایران، روسیه، هند و کشورهای آسیای میانه مهمترین اقدام برای مهار این تهدید خواهد بود.

  یکی از جنبه های مهم جنگ اوکراین، اثرات بلندمدت این جنگ بر وضعیت ژئواکونومیک منطقه آسیاست.

تا قبل از جنگ اوکراین، راهگذار (کریدور) شمالی که چین را به مسکو و از آنجا به اروپا وصل می کرد، مهمترین و به صرفه ترین راهگذار (کریدور) آسیا-اروپا فرض می شد و سایر کربدورهای رقیب، به ویژه راهگذار میانی که از کشورهای آسیای میانه و همینطور میانه دریای خزر عبور می کرد، بعنوان مسیر مکمل و عمدتا با اهداف ژئواستراتژیک و سیاسی و به منظور پیوند دادن چین و ترکیه به کشورهای آسیای میانه مطرح بود.

مهمترین مشکل این مسیر در مقایسه با راهگذار شمالی که عمدتا مبتنی بر حمل و نقل ریلی است، عبارت بودند از: مسیر ترکیبی ریلی-دریایی و زمینی(جاده ای)، ضعف ساختارهای زیربنایی مسیر و محدودیت ظرفیت و همچنین ملاحظات سیاسی ناشی از نگرانی از سیطره تک قطبی چین بر کشورهای آسیای میانه.