آب بندان های در معرض تخریب - مازندران

29آب بندان ها محل ذخیره سازی آب کشاورزی، تغذیه چشمه ها و آب های زیرزمینی است، این مکان ها از نظر بوم شناختی به عنوان زیستگاه پرندگان و حیات وحش، حافظ تنوع زیستی و بانک ژن نیز محسوب می شوند.

استان مازندران با در اختیار داشتن 931 قطعه آب بندان به مساحت 18 هزار و 519 هکتار، یکی از استان های صاحب امتیاز در این زمینه است، آب بندهایی که برخی طبیعی و برخی توسط کشاورزان و برای مصارف کشاورزی ساخته شده اند.

بر اساس آیین نامه وزارت نیرو حریم رودخانه ها، نهرهای طبیعی و برکه ها تا 150 متر تراز افقی از منتهی الیه بستر را شامل می شود؛ حریم بندی که برای حفاظتِ کیفیِ آب انجام شده، اما متاسفانه در برخی از این آب بندها به دلایل نامعلوم اعمال نمی شود.

اتفاقی که علاوه بر آلودگی آب های زیرزمینیِ اطراف آب بندها که بیشتر شامل ساخت و سازهای اطراف آب بندان است به زیستگاه پرندگان و حیات وحش منطقه آسیب وارد می کند و در نهایت چرخه اکوسیستمی آب بندان را وارد چالشی جدی می کند.

در گذشته بسیاری از آب بندان ها سیمای طبیعی داشته اند، اما به علت تغییر کاربری، امروزه اکثر آن ها به محلی برای پرورش ماهی تبدیل شده اند و در حال از دست دادن اصالت و ماهیت اصلی خود هستند.