عکاسی که دستش را در انقلاب جا گذاشت

خبرگزاری فارس- مریم آقانوری؛ حسین پسراسماعیل خان ایوبی، بچه محل امام رضا(ع)، گویا از همان بچگی درِخانه بازی و مهمان نوازی را از امامش آموخته و حالا از کله صبح تا الله اکبر مغرب، درِ حیاطِ خانه اش باز است.

تا هر که آمد، حسین آقا از همانجا روی تختش، گوشه اتاق پذیرایی، بفرمایید بگوید و حاج خانم به استقبالش برود.

اما صفای وجود اهالی این خانه یک چیز دیگر است، آدم ها را مسخ می کند و به سمت خود می کشد؛ مثل خانه پدربزرگ مادربزرگ ها.

   مردی که با هر شات دوربینش مویی سپید کرده .

عمرش و سلامتی اش وقف عکاسی خبری شده و در جوار امام خمینی رهبر کبیر انقلاب بودن را به حضور در کنار خانواده ترجیح داده.

در آستانه روز خبرنگار مهمان خانه گرمش شدیم؛  خانواده ایوبی و خبرنگار فارس البرز می خندد و می گوید: دخترم حرف هایم قدیمی شده و بارها گفته ام.

به نظرت سوخت نشده؟!   مثل شاگردی که روبروی استاد دست و پایش را گم کرده، دستپاچه می گویم: نه حاج آقا.

این چه حرفیه؟ حرفای کسی که فرصت عکاسی و حضور در کنار شخصیت بزرگی مثل امام خمینی (ره) را داشته، حتما برای مردم شیرین و شنیدنیه.

  عکاسی را از کجا شروع کردید؟      از همان سن بچگی با دوربین های آکوا و کُداک 120 شروع کردم به عکس گرفتن.