وضعیت بروز بیماری «تب شالیزار» / در کدام استان ها شیوع بیشتر است؟

تب شالیزار یا لپتوسپیروز یکی از بیماری های عفونی اسپیروکتی و قابل انتقال بین حیوان و انسان بوده که به وسیله گونه های بیماریزای لپتوسپیرا ایجاد می شود.

- جی پلاس ، ایسنا نوشت: بیماری تب شالیزار عمدتا در برنج کاران، کارگران مزارع نیشکر، کشاورزان، کارگران فاضلاب ها و معادن، دامپزشکان، دامداران، کارگران کشتارگاه ها و ماهیگیران بروز می کند.

همچنین افرادی که در حین تفریح (اسکی روی آب، قایق سواری و شنا) با آب آلوده به ادرار حیوانات مبتلا تماس دارند در معرض ابتلای به بیماری هستند.

این بیماری در مناطق مختلف تحت عنوان ویل (Weil’s disease)، بیماری نیشکر چینان، بیماری کارگران مزارع برنج، بیماری علف چینان، بیماری لوبیا چینان، بیماری ماهیگیران، یرقان عفونی، یرقان هموراژیک، تب 7 روزه، تب کانیکولا، تب مرداب، تب مزرعه و تب درو شناخته می شود.

مخازن این بیماری شامل تعداد زیادی از حیوانات اهلی و وحشی مانند گاو، اسب، سگ، گربه، خوک، موش و سایر جوندگان هستند.

بیماری به اشکال مختلف ظاهر می شود اما شروع بیماری با یک دوره تب حاد است که ممکن است بسیار شدید و گاهی مرگبار همراه با زردی و نارسایی کلیوی (بیماری ویل)، مننژیت، میوکاردیت، خونریزی، پنومونی و کلاپس قلبی عروقی باشد.