حکایت شمع های گریان پای هفت منبرون داراب

خبرگزاری فارس، داراب/ سمیه انصاری فرد: شمع ها قطره قطره ذوب می شوند و روی زمین را می پوشانند.

مردم فوج فوج به قرارگاه آمده اند.

قرارگاه دل هایی که برای سیدالشهدا به تپش می افتد.

دل می تپد و اشک می بارد.

هر کسی به تمنایی آمده و دردی به سینه دارد.

حاجات مگو را مرور می کند و به احسان و کرم میزبان، امید می بندد.

هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی امید تو بیرون برد از دل همه امیدی سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی درب قدیمی که رنگ و رویش نشان از قدمت دیرینه دارد، روبروی عزاداران است.

وارد که می شوند، یک نخل بلند، گوشه بنا خودنمایی می کند.

گرمای شرجی وار داراب و خورشیدی که تیغه هاش را در فضا پخش کرده، عصر تاسوعا را داغ می کند.

داغ همچون دل عزاداران حسینی.

هفت میراث معنوی برای واگویه کردن رنج ها هفت منبر، دالان به دالان، میراث مردم این دیار است و شمع هایی که پای هر منبر ذوب می شوند.

شمع ها حکایت درد و رنج عزاداران را در دل پنهان کرده اند اما با روشن شدن هر کدام و با چکیدن قطره های شمع، دردها نیز نمایان می شود.

تا کنون شمع های گریان دیده ای؟ پای منبر ساداتی گرانقدر در تاسوعای حسینی.

روزی که عرش خدا از داغ مصیبت حسین(ع) و خاندانش به لرزه درآمد.