امروز با فریدون مشیری : بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند

آهنگ اشتیاق دلی درد مند را شاید که بیش از این نپسندی به کار عشقآزار این رمیده ی سر در کمند را بگذار سر به سینه ی من تا بگویمتاندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جانعمریست در هوای تو از آشیان جداستدلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کامخواهم که جاودانه بنالم به دامنت شاید که جاودانه بمانی کنار منای نازنین که هیچ وفا نیست با منت تو آسمان آبی آرامو روشنیمن چون کبوتری که پرم در هوای تو یک شب ستاره های تو را دانه چین کنمبا اشک شرم خویش بریزم به پای تو بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبحبگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند