برای محمود که غم نان داشت؛ نه نام!

«خاک پای همه جنوبیا و مخصوصا خوزستانیای خونگرم هستُم.

خودمُو متعلق به جنوب می دُنُم و عاشق این خاک هستُم.

اگه خدای بزرگ و حمایتای امیدوارکننده مردم صبور جنوب نبود، - خاک پای همه جنوبیا و مخصوصا خوزستانیای خونگرم هستُم.

خودمُو متعلق به جنوب می دُنُم و عاشق این خاک هستُم.

اگه خدای بزرگ و حمایتای امیدوارکننده مردم صبور جنوب نبود، مُو این آدم نبودُم.

پای ثابت ویژه برنامه ها و جنگ های شبانه صدا و سیما بود.

صدای گرمی داشت؛ لباس جاشوها را می پوشید و خوب هم از گرمای جنوب می خواند.

خانواده اش شَروه خوان بودند اما او می خواست کمی متفاوت تر از اعضای خانواده اش بخواند.

با تور ماهیگیری به صحنه می آمد و چشمانش را می بست و می زد، زیر آواز: دریا غروبای قشنگش.

غروبای ارغوونی رنگش.

زیباست، وای که خیلی زیباست.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، امروز سالروز درگذشت زنده یاد محمود جهان است.

خواننده موسیقی بندری و محلی جنوب ایران که از دل خانواده ای مداح و شَروه خوان به دنیا آمده بود و شهرت اصلی اش به دلیل اجرای آواز مشهور یا الله یا خدا بود.

از کارمندی شرکت نفت تا شوق خوانندگی محمود جهان در سال 1330 در محله احمدآباد آبادان متولد شد.

پدرش اهل تنگستان بوشهر و شروه خوان بوده.