چرا ظاهرم را دوست ندارم؟

اختلال بد ریخت انگاری جزو اختلال های وسواسی است که در آن، افراد به جای وسواس پاکی، به ظاهر و زیبایی و تقارن اندام بدن خود توجه افراطی می کنند و حتی ممکن است به مراحلی از افسردگی یا احتمال خودکشی برسند.

آنچه مورد توجه روان شناسان قرار می گیرد این است که فردی که دچار اختلال بد ریخت انگاری است، حتی بعد از جراحی هم حال خوبی ندارد و امکان دارد که همان جراحی هم تبدیل به دغدغه بعدی او شده و تبدیل به عاملی برای افسردگی شود.

این افراد بعد از چند سال که دغدغه ظاهر خود را دارند، مشکلاتی در زندگی شخصی و کاری پیدا کرده و حتی معاشرت های آن ها با مشکلاتی همراه می شود.

زیرا مدام گمان می کنند که دیگران به نقص او توجه کرده و در نتیجه خودشان را منزوی می کنند.

درصد زیادی از این افراد ممکن است به سمت خودکشی گرایش پیدا کنند؛ بنابراین بهتر است هرچه سریع تر با متخصص سلامت روان یا روان شناسان صحبت کنند تا تحت درمان قرار بگیرند.

این افراد، تصویر تحریف شده ای از بدن خود دارند و به طور مثال وقتی به دیگران می گویند که بینی من چقدر بزرگ است، دیگران چنین چیزی را قبول ندارند و این موضوع را فقط خود فرد باور دارد.

این فرد مدام در حال اطمینان گرفتن از اطرافیان است.