ضحاک بن عبدالله؛ سقوط در لحظه اوج

همراهی رهبر الهی در لحظات سخت، هنر مردان خداست.

در این 40 سالی که از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد، ضحاک بن عبدالله ها را با چشمان خود دیده ایم.

- فارس پلاس؛ علی شعبانی در یادداشتی نوشت: کتاب درسیِ کربلا و عاشورا صفحاتی دارد که در کمتر تاریخی شبیه آن را می توان یافت.

بی جهت نبود که فرمودند: لایَوْمَ کَیَوْمِکَ یا اَباعَبْدِاللّه این واقعه را بخوانید و هم بر غربت فرزند زهرا و زخم هایی که نه بر بدن که بر دل آن حضرت نشست، بسوزید و هم بر تکرار تاریخ اندیشه کنید: ضحاک بن عبدالله یکی از یاران امام حسین(ع) بود که تا ظهر عاشورا در کنار امام حسین علیه السلام با سپاه عمر سعد جنگید و چند تن از آنها کشت اما در شرایطی که تقریبا همه اصحاب امام به شهادت رسیده بودند، خدمت حضرت رسید وعرض کرد: می دانی که بین من وشما شرطی بود و آنکه از شما دفاع کنم مادام که یـارانـی داشته باشی و چون بی یاور شدی و ماندن من برای شما فایده ای نداشت، برای رفتن از میدانِ جنگ آزاد باشم.

امام (ع) فرمود: درسـت می گـویـی، اگر می توانی برو که از طرف من آزاد هستی.

باور نمی کنید اما ضحاک امامش را در اوج غربت و مظلومیت تنها گذاشت و رفت.

او رفت تا بیاموزیم که می شود در رکاب ولی خدا باشیم و در جبهه بجنگیم اما در آستانه سعادت ابدی و شهادت ، سرنوشت دیگری برایمان رقم بخورد.