محمد تقی فهیم: اختگی حاصل بی هویتی سینمای ایران

هویت ایرانی از آغاز یکی از مسئله های سینمای ایران بود که در دهه چهل به اوج خود رسید.

هرچند این مسئله سینمای ایران به خاطر انقلاب اسلامی و سویه فرهنگی آن تا حدودی حل شد اما تمام نشد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، در سال های پایانی دوران قاجار با ورود  شیفتگان تمدن غرب به عرصه اندیشه کشور، فرهنگ ایران دچار بحران شد.

چرا که غرب زدگان به جای نقد فرهنگ خودمان یا برشمردن نقاط قوت غرب دست به تمسخر فرهنگ ایران و هر چیزی که اینجایی ست زدند و پرستش هرچیز فرنگی.

این جریان کار را به جایی رساند که بی پرده پوشی ایدئولوگ این جریان تقی زاده گفت: از فرق سر تا نوک پا باید غربی شد.

این باور که باید از فرق سر تا نوک پا غربی شد، در دوره پهلوی اول و دوم به برنامه اصلی حکومت های وقت بدل شد (در دوره پهلوی اول با قدرت و زور و در دوره پهلوی دوم با فرآیند هایی پیچیده تر مانند سینما، تلوزیون و رادیو).

این جریان که با نگاه به فرهنگ آغاز شده بود به فراخور زمان هر بار بر عرصه ای متمرکز می شد و به هویت ایرانی مانند حجاب یا خانواده ارزش مدار یورش می برد.

یکی از ساحت های این بحران سازی از میانه دور پهلوی سینما بود که در اواخر به فیلم هایی چون برهنه تا ظهر با سرعت  و محلل رسید که در یکی مرزهای وقاحت جابجا شد و در دیگری به شکل مستقیم اسلام مورد هدف قرار گر