فریماه فرجامی؛ بازیگری که دوست داشت قهوه اش را در رم بخورد

رسانه های غربی فارسی زبان و پیروان داخلی شان مدتی است خودکشی را امری معمول جلوه می دهند و آن را «مرگ خودخواسته» می نامند یا خود ویرانگری با الکل و مواد افیونی را انتخاب «سبک زندگی» می خوانند.

- به گزارش خبرنگار سینما و تئاتر خبرگزاری فارس، از سال ها پیش خودویرانگری در میان هنرمندان و نویسندگان بیش تر از دیگر عرصه های اندیشه ورزی کشور دیده می شد.

این که چرا پرشمارانی در عرصه هنر و ادبیات دست به خود کشی آنی یا خودکشی تدریجی با اعتیاد به الکل و مواد افیونی می زنند از حوصله این متن بیرون است.

در مورد دلایل این امر باید پژوهش های ریشه ای در روان شناسی و جامعه شناسی و.

صورت گیرد تا بتوان دلایل این آسیب را دریافت.

  حال جدا از پژوهش های ریشه یابانه در راستای آسیب شناسی در برخورد با این رویدادها از سویه خبری می توان دو رویکرد را اتخاذ کرد: نخست: سکوت و تنها گفتن خبر بی سخن گفتن پیرامون فرآیند رخداد و گذشت از آن.

دو: سخن گفتن و نوشتن پیرامون آنچه رخ داده و بازگویی واقعیت هرچند تلخ و دشوار زهرآگین به امید آن که حتی شده یک تن گرفتار این مسیر ویران گر نشود و راه درست را برگزیند.

محمدتقی فهیم از این موضع به درگذشت روانشاد فرجامی پرداخته است: سینما: جذاب اما بی رحم سینما پدیده ای بی رحم است.