امروز با حافظ : سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند

دمی با حضرت حافظ همنشین می شویم.

- همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند دی گله ای ز طره اش کردم و از سر فسوسگفت که این سیاه کج گوش به من نمی کند تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف اوزان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند پیش کمان ابرویش لابه همی کنم ولیگوش کشیده است از آن گوش به من نمی کند با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجبکز گذر تو خاک را مشک ختن نمی کند چون ز نسیم می شود زلف بنفشه پرشکنوه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی کند دل به امید روی او همدم جان نمی شودجان به هوای کوی او خدمت تن نمی کند ساقی سیم ساق من گر همه درد می دهدکیست که تن چو جام می جمله دهن نمی کند دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابربی مدد سرشک من در عدن نمی کند کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند