درددل زنان راننده تاکسی

تهران را هرطور ببینی زیباست از شبهای پرنور و درخشانش تا چشمک قله دماوند بر فراز شهر و نورافشانی برج های آزادی و میلاد و جنب و جوش پل طبیعت تا بستنی خوران شب های فرحزاد؛ - به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک به نقل از ایرنا، ساعت 15 عصر چهارمین روز از تابستان گرم 1402؛ آنگاه که گرما در اوج است و همه در میان هیاهوی روزمره، برای زندگی خود تلاش می کند، منتظر تاکسی بودم که خانمی نسبتا میانسال پشت فرمان یک تاکسی جلو پایم ترمز کرد.

مسیری را که می خواستم به او گفتم که پس از تکان دادن سرش سوار تاکسی شدم، به یکباره برای گرفتن گزارش از زنان راننده تاکسی جرقه ای در ذهنم روشن شد، پرسیدم تو این هوای گرم تابستانی با این آفتاب سوزان رانندگی کردن با تاکسی بدون کولر، سخت نیست؟ همین یک یا دو جمله در مسیر کوتاهی که مسافرش بودم دردهای وجودش را که مانند زخمی کهنه سرباز می زند، برایم بازگو کرد، سختی روزگار و زندگی پر از مشقت من را به عنوان یک زن وادار به کار سخت مردانه کرده است، کاری که هزاران سختی با خود دارد و دلخوشی من چند کلمه ای صحبت با مسافران خانم است.

می گوید زمانی که همسن شما شاید هم کوچکتر بودم نمی توانستم مدت زیادی را در تاکسی یا ماشین شخصی دوام بیاورم.

همیشه در مسیرهای کوتاه برای خرید یا هر برنامه ای که داشتم پیاده می شدم چون از سوار شدن بر خودرو متنفر بودم.