چرا تفکر اردوگاهی، جشن غدیر را تحمل نمی کند؟

جشن غدیر، مصداق مردمی سازی است و رفته رفته مردمی تر شده است.

به بیان دیگر هرچند دولت آغازگر آن بوده اما با این جشن اولاً دولت هم مردمی تر شده و ثانیاً خود جشن به نحو مضاعف مردمی سازی و مردم ساز شده است.

- فارس پلاس؛ محسن سلگی در یادداشتی نوشت:  محسن حسام مظاهری اخیرا در نقد جشن غدیر، ضمن شبیه سازی جشن مذکور با راهپیمایی اربعین و مراسم سلام فرمانده، ادعاهایی طرح کرده که حاوی دو محور و اتهام زیر است: یکی یکسان سازی و دیگری، سازمان سازی.

 ابتدا باید از او پرسید نظرش در خصوص جشنهای ملی(هویتی) چین و هند و برخی کشورهای دیگر و دخالت دولت در آن چیست؟ ضمن این که جشن غدیر، مصداق مردمی سازی است و رفته رفته مردمی تر شده است.

به بیان دیگر هرچند دولت آغازگر آن بوده اما با این جشن اولاً دولت هم مردمی تر شده و ثانیاً خود جشن به نحو مضاعف مردمی سازی و مردم ساز شده است؛ تا حدی که امروز به روشنی می بینیم از موکب داری تا برنامه حرکتی مردم، هرچه بیشتر محصول حرکت و مدیریت خودجوش مردم است.

 وانگهی در ایده انقلاب اسلامی بنا بر این بود که دولت و ملت یکی بشوند؛ شبیه دو روی یک سکه.

بنابراین دوگانه دولت و ملت یا مردم و حکومت، یک دوتایی یا دوگون است که در ایده انقلاب اسلامی، سازگار و حتی منطبق اند.